Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η 8 του Μάρτη δεν είναι απλά άλλη μία επετειακή ημέρα, μια ημέρα όπου το «μισό του ουρανού» θα λάβει λουλούδια, καρδούλες και ευχές από το άλλο μισό. Δεν είναι γιορτή: είναι υπενθύμιση. Υπενθύμιση για τις μάχες ενός αγώνα που άρχισε στις 8 Μάρτη 1857 και συνεχίζεται ακόμη αδιάκοπος σε όλη την υφήλιο, σε χώρους εργασίας, σε κοινοβούλια, στο σπίτι, στο δημόσιο χώρο.
Στις 8 Μαρτίου 1857, εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία με αιτήματα όπως η δεκάωρη εργασία -αντί για 16 ώρες- αίθουσες εργασίας φωτεινές και με κανόνες υγιεινής που να τηρούνται, μεροκάματα ίσα με των ανδρών κλωστοϋφαντουργών και των ραφτών. Η συγκέντρωση και η διαδήλωση χτυπήθηκε από την αστυνομία και οι δρόμοι της Νέας Υόρκης βάφτηκαν από το αίμα των εργατριών. Το 1910, στην Δεύτερη Διεθνή Συνδιάσκεψη των Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη της Δανίας, υιοθετήθηκε η πρόταση της Γερμανίδας Κλάρας Τσέτκιν, να καθιερωθεί η 8η του Μάρτη ως παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών και την διεθνή ειρήνη.
Είναι μια ημέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας των φύλων και την ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία. Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της πορείας για τη διασφάλιση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, καθώς επίσης και της προσπάθειας για την προώθηση της Ισότητας των Φύλων, έχουν σημειωθεί σημαντικά βήματα προόδου, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αποτελεί σήμερα αναπόσπαστο μέρος της εθνικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής και αναγνωρίζεται ως ουσιώδης παράγοντας για την οικονομική της ανάπτυξη και την κοινωνική της συνοχή.
Παρά όμως το γεγονός ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα για την επίτευξη της ισότητας των φύλων, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες δυστυχώς παραμένουν. Μετά από 161 χρόνια διεκδικήσεων οι στατιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο καταγράφουν υψηλά στατιστικά αύξησης της βίας εναντίον των γυναικών, μόνο το 1/5 των κοινοβουλευτικών εδρών καταλαμβάνονται από γυναίκες ενώ υπάρχουν μόλις 19 αρχηγοί κρατών γένους θηλυκού. Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των γυναικών για ίση αμοιβή για την ίσης αξίας εργασία θα λυθεί εντελώς σε περίπου 118 χρόνια, στοιχεία που μας αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε μακριά από την επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η θέσπιση και εφαρμογή της νομοθεσίας δεν είναι από μόνη της επαρκής για την προαγωγή της ισότητας των φύλων στην πράξη. Για τον λόγο αυτό, έχουν καταβληθεί και εξακολουθούν να καταβάλλονται έως και σήμερα, προσπάθειες για την προώθηση ειδικών μέτρων πολιτικής, μέσα από δράσεις ευρωπαϊκών, αλλά και εθνικών προγραμμάτων, με απώτερο στόχο την ουσιαστική προαγωγή της ισότητας.
Το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία, την ασφάλεια, την ισότιμη προστασία από τους νόμους, την ισότητα στον γάμο και τις οικογενειακές ή συντροφικές σχέσεις, την αξιοπρεπή διαβίωση και την ικανοποιητική ποιότητα ζωής, τις δίκαιες και ευνοϊκές συνθήκες εργασίας και το υψηλότερο δυνατό επίπεδο σωματικής και ψυχικής υγείας αποτελεί σταθερό, πάγιο και ουσιαστικό αιτούμενο για την πρόοδο των γυναικών.
Όλα τα παραπάνω- με ένα πλήθος ενεργειών- υποστηρίζει από το 1992 το Κέντρο Γυναικών Καρδίτσας. Το Κέντρο Γυναικών Καρδίτσας, Νομικό Πρόσωπο του Δήμου Καρδίτσας, έχει ως στόχο την υποστήριξη όλων των γυναικών, χωρίς κανένα διαχωρισμό. Κύριο μέλημα του είναι η διαρκής λειτουργία ενός «δικτύου» ατόμων –στελεχών και φορέων, σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε οι παρεχόμενες υπηρεσίες να είναι οι «βέλτιστες» και οι αποτελεσματικότερες για τις γυναίκες που απευθύνονται σ’ αυτό. Πεποίθηση όλων μας είναι ότι σε κάθε σύγχρονη, δημοκρατική χώρα η ισότητα αποτελεί θεμελιώδους σημασίας ανθρώπινο δικαίωμα για τη χειραφέτηση της γυναίκας και βασικό στόχο αυτής.
Σήμερα, που τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των γυναικών αμφισβητούνται, είναι σημαντικό να αντιστεκόμαστε στις διακρίσεις λόγω φύλου, να θυμόμαστε από που ερχόμαστε και τι διεκδικούμε: ισότητα δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς! Ώσπου μια μέρα, να μην χρειάζονται επετειακές ημέρες για να μας τα θυμίζουν!!!